پانزدهم رجب، سالروز وفات بانوی شکیب، حضرت زینب علیهاالسلام تسليت و تعزيت باد
بانوی غم
زینب علیهاالسلام زبان علی علیهالسلام در کام است و ذوالفقار علی علیهالسلام در
نیام. زینب علیهاالسلام آفتاب عفت زهرا علیهاالسلام در حجاب است و حلم حسن علیهالسلام در سینه. کلام زینب علیهاالسلام چون تیغی است که پردههای تزویر را میدرد و یادآور فصاحت جاری بر زبان رسول اللّه صلیاللهعلیهوآله است. ردای وصله خورده زینب علیهاالسلام و قد خمیدهاش، یادآور مظلومیت فاطمه علیهاالسلام است.
چشمهای مضطرب او، از سر بریده حسین علیهالسلام بر نیزه حکایت میکند. به راستی کیست که چون زینب علیهاالسلام از آغاز کودکی تا پایان زندگی، در دامان مصیبت و صبر آن زندگی کند و کیست که چون زینب علیهاالسلام این چنین در برابر آماج سختیها شکیبایی از خود نشان دهد؟!
خاندان عصمت و طهارت
قرآن مجید میفرماید: سرزمین پاکیزه و زمین مطلوب، گل و گیاه زیبا و ارزشمند میرویاند؛ در حالی که از شورهزار جز خار و گیاه بیارزش سر برنمیآورد. و اینچنین، زینب کبری در خانوادهای به دنیا آمد که همگی پاک زیستهاند و پایهگذار فضیلتها و کرامتهای انسانی به شمار آمدهاند. رسول خدا صلیاللهعلیهوآله جد مادری زینب علیهاالسلام همان کسی است که قرآن مجید وی را با تعبیر «رحمةً للعالمین» معرفی میکند. پیامبر خدا افزون بر آن که جد زینب علیهاالسلام بود، عنوان دیگری داشت و آن نقش پدری بود؛ زیرا آن حضرت صلیاللهعلیهوآله خود را پدر فرزندان زهرا علیهاالسلام میدانست.
مولود فاطمه علیهاالسلام
سال ششم هجرت بود که تو پا به عرصه گیتی گذاشتی و بیش از همه حسین علیهالسلام را خوشحال کردی. موج شادی محله بنیهاشم را غرق در سرور کرده بود؛ زیرا همه برای ولادت سومین نوه رسول اللّه صلیاللهعلیهوآله لحظه شماری میکردند و آرزو داشتند که «مولود فاطمه» را در آغوش گیرند و آن زمان بود که تو تنها در آغوش حسین آرام میگرفتی و بس. ای زینت پدر و آل محمد، ای که نامت را جبرئیل با چشمی اشکبار بر رسول خدا عرضه داشت و ای که پیامبر بعد از شنیدن مصیبتهای تو از سوی جبرئیل فرمود: «هر کس بر مصایب زینب علیهاالسلام گریه کند، مانند کسی است که بر مصیبتهای برادرانش حسن و حسین علیهماالسلام گریسته است». سلام بر تو و بر خاندان پاکت باد.
عقیله بنیهاشم
«عقیله» به معنای بانویی است که در قومش از کرامت و ارجمندی ویژهای برخوردار باشد و در خانهاش عزت و محبت شگفت داشته باشد. به همین دلیل، به زینب کبری علیهاالسلام لقب «عقیلة بنیهاشم» و «عقیلة الطالبین» دادهاند. از دیگر لقبهای آن بزرگوار، موَثَّقه، عارفه، عالمه غیرمتعلمه، عابده آل علی، فاضله و کامله است. حضرت زینب علیهاالسلام نیز به «صدیقه صغری» لقب یافتهاند و این به دلیل شباهتهای بیشماری است که بین ایشان و مادر بزرگوارشان «صدیقه کبری» وجود دارد.
در مکتب زینب علیهاالسلام
در فضیلتهای حضرت زینب علیهاالسلام میتوان به قناعت، زهد، عبادت و تحمل در مقابل پیشآمدهای ناگوار و مشکلات روزگار اشاره کرد. از شگفتیهای آن بانو این که در حدود شش سالگی، خطبه بلیغ و طولانی مادر بزرگوارشان را در مسجد النبی راجع به فدک و ولایت امیرمؤمنان حفظ کرده بود. بشیر بن خزیم اسدی از شخصیتهای مهم کوفه میگوید: «به خدا سوگند هرگز زنی را که سراپا شرم و حیا باشد، سخنرانتر از زینب علیهاالسلام ندیدهام؛ گویی از زبان علی علیهالسلام نطق میکردو سخن گفتن را از زبان آن حضرت فرا گرفته بود». موقعیت علمی و اجتماعی آن بانو به گونهای بود که شوهرش عبداللّه نیز او را با این عنوان میخواند: «ای دختر مرتضی، ای بانوی خردمند بنیهاشم». امام سجاد علیهالسلام پس از خطبه آتشین زینب در کوفه، در مقام تأیید به ایشان فرمود: «بحمداللّه تو دانشمند بدون آموزگار و اندیشمند بدون استاد هستی».
برای مطالعه باقی مطلب بروی ادامه مطلب کلیک کنید
.jpg)
اللهم عجل لولیک الفرج